Εκδρομη

Τι ήταν το μέρος. Πως πας εκεί. Δεν ξέρω. Δεν πρόσεξα, δε θυμάμαι. Εκδρομή είπες κι εκδρομή χρειαζόμουν. Κάπου στη διαδρομή να ανοίγω τα μάτια μου λίγο από το φως, να βλέπω δέντρα και μετά ένα χαμόγελο. Κάπως έτσι ταξίδεψα εγώ, με μια Francoise Hardy να ακούγεται στο βάθος διακηρύσσοντας πως “c’est le temps de l’ amour” και εγώ να κουνάω το κεφάλι συμφωνώντας ρυθμικά.